بعد از رسیدن کودک به شش ماهگی، می‌توانید هر زمان که می‌خواهید کودک را فنجان عادت دهید. نوزادانی که از پستان تغذیه می‌کنند راحت‌تر از فنجان استفاده می‌کنند تا شیشه شیر. برای شروع، یک فنجان که دو دسته داشته باشد و درِ آن نی داشته باشد گزینه مناسبی است چون می‌تواند احتمال ریختن شیر را کاهش دهد؛ زیرا کودک روش‌های مختلف به دست گرفتن فنجان (و به احتمال زیاد پرتاب فنجان) را امتحان خواهد کرد.

احتمالاً کودک در شش ماهگی هنوز آمادگی ندارد که تمام شیر روزانه‌اش را از فنجان بنوشد.

در ابتدا، فنجان را با کمی آب پر کنید و کنار یکی از وعده‌های روزانه به او بدهید. به او نشان دهید که چطور باید فنجان را به دهان ببرد و خم کند تا بتواند بنوشد. به‌هرحال، اگر در چند هفته اول از فنجان به جای اسباب‌بازی استفاده کرد، نگران نشوید؛ اغلب نوزادان این کار را می‌کنند. فقط صبور باشید تا بالاخره بتواند بدون پرتاب کردن فنجان یا بدون آن‌که آب از گوشه دهانش سرازیر شود، آب را به داخل حلق فرو دهد و بنوشد. وقتی توانست از فنجان استفاده کند، به جای آب در فنجان شیر مادر یا شیرخشک بریزید تا به نوشیدن شیر از چیزی به‌جز شیشه عادت کند.

نوشیدن از فنجان مزایای مختلفی دارد: این کار باعث بهبود هماهنگی دست و دهان کودک می‌شود و او را برای روند از پستان گرفتن آماده می‌کند. یادتان باشد که شیردهی با پستان حداقل تا یک سالگی بهترین منبع تغذیه نوزادان است، اما همان‌طور که به‌تدریج او را به نوشیدن مایعات دیگر عادت می‌دهید.

 با علایم زیر می‌توانید آمادگی نوزاد برای استفاده از فنجان را بفهمید:

1. نگاه کردن به اطراف در حین شیر خوردن از پستان یا شیشه.
2. به دهان بردن پستان بدون مکیدن آن.
3. تلاش برای پایین آمدن از روی پای شما در‌حالی‌که شیر خوردن هنوز تمام نشده است.

حتی در بهترین شرایط، از شیر گرفتن نوزاد یک‌روزه اتفاق نمی‌افتد. ممکن است شش ماه طول بکشد تا نوزاد بتواند همه شیر مورد نیازش را از فنجان بنوشد. شما می‌توانید این کار را شروع کنید و به‌تدریج پیش بروید، اما اجازه بدهید علاقه و تمایل خودِ کودک راهنمای شما باشد. احتمالاً آسان‌ترین راه آن است که در ابتدا و در وعده ناهار، فنجان را جایگزین شیشه یا پستان کنید. وقتی کودک به این تغییر عادت کرد، سعی کنید این تغییر را در وعده صبحانه اعمال کنید. احتمالاً وعده قبل از خواب آخرین وعده‌ای است که تغییر می‌کند و دلیل خوبی هم دارد: نوزادتان به این وعده به عنوان منبع آرامش و راحتی عادت کرده است و مدتی زمان می‌برد تا بتواند از آن جدا شود. اگر او در طول شب می‌خوابد و از فرط گرسنگی بیدار نمی‌شود، نیاز جسمی به تغذیه بیشتر در قالب شیردهی قبل از خواب ندارد. در این حالت، می‌توانید این عادت را در چند مرحله تغییر دهید و ابتدا شیر قبل از خواب را با آن جایگزین کنید و سپس آب را با فنجان به او بدهید.

در این روند، شاید وسوسه شوید که در شیشه او شیر بریزید تا راحت‌تر بخوابد، اما این کار را نکنید. اگر او در حین شیر خوردن بخوابد، شیر در اطراف دندان‌هایش جمع می‌شود و باعث پوسیدگی دندان‌های در حال رشد او می‌شود. این پوسیدگی به پوسیدگی دندانی شیشه نوزاد یا پوسیدگی زودهنگام کودکی مشهور است.

شیردهی طولانی مدت با شیشه یک ضرر دیگر هم دارد: شیشه به شیء آرامبخش تبدیل می‌شود، به‌ویژه اگر نوزاد بعد از یک سالگی از شیشه استفاده کند احتمال این اتفاق بیشتر است. برای اجتناب از این اتفاق، به کودک اجازه ندهید که هنگام بازی کردن شیشه را با خود داشته باشد یا از آن بنوشد. استفاده از شیشه را به شیردهی در حالت نشسته یا در آغوش خودتان محدود کنید. در مواقع دیگر، به او فنجان بدهید. اگر به او اجازه ندهید شیشه را همراه خودش داشته باشد، اصلاً به این فکر نمی‌کند که همراه داشتن شیشه هم می‌تواند یکی از گزینه‌هایش باشد. اگر چنین فکری کرد مانع شوید؛ محکم باشید وگرنه کودک دچار سردرگمی می‌شود و حتی مدت‌ها بعد از آن‌که او را از شیر گرفته‌اید باز هم از شما شیشه خواهد خواست.