گروه سنی: ۸ ماه به بالا
در این سن، نوزاد شما روزانه به ۷۵۰ تا ۹۰۰ کالری انرژی نیاز دارد که حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ کالریِ آن باید از شیر مادر یا شیرخشک تأمین شود، اما اگر در این سن اشتهای نوزاد از هشت ماه اول تولد کمتر شده، تعجب نکنید. این کاهش اشتها به این دلیل است که سرعت رشد او کمتر شده است و فعالیت‌های جدید و جالب زیادی فرا گرفته که حواس او را پرت می‌کند.
از حدود هشت ماهگی، می‌توانید خوراکی‌های نرمی مثل ماست، حریره جو دوسر، پوره موز، پوره سیب‌زمینی یا حتی پوره‌های سبزیجات را هم به رژیم او اضافه کنید. تخم‌مرغ (به‌خصوص تخم‌مرغ خاگینه) و آووکادو منابع عالی پروتئین هستند. مثل همیشه، هر بار یک خوراکی جدید به او معرفی کنید، سپس سه تا پنج روز صبر کنید و بعد به سراغ خوراکی بعدی بروید تا مطمئن شوید که کودک به آن خوراکی حساسیت ندارد.
از حدود هشت تا نه ماهگی، وقتی کودک بهتر می‌تواند از دست خود استفاده کند، قاشق خودش را به او بدهید و اجازه دهید هنگام غذا خوردن بازی کند. وقتی به دست گرفتن قاشق را یاد گرفت، قاشق را در غذا فرو ببرید و بگذارید خودش غذا بخورد، اما در ابتدا توقع زیادی از او نداشته باشید؛ زیرا بیشتر غذا را روی زمین می‌ریزد؛ پس زیر صندلی‌اش زیرانداز پلاستیکی پهن کنید تا تمیز کردن برایتان ساده‌تر شود.
صبور باشید و در مقابل وسوسه گرفتن قاشق از دست کودک مقاومت کنید. نوزاد، هم به تمرین احتیاج دارد و هم باید بداند که شما به توانایی او در غذا خوردن اعتماد دارید. شاید تا مدتی ترجیح دهید که وقتی نوزاد تلاش می‌کند با یک قاشق غذا بخورد، شما هم با یک قاشق دیگر به او غذا بدهید. ممکن است نوزاد تا تولد یک سالگی نتواند قاشق را به طور کامل به دهان ببرد، اما وقتی به این مهارت دست یافت، شما می‌توانید قاشقش را برایش پر کنید تا جلوی ریخت‌وپاش را بگیرید، اما بگذارید غذا خوردن را به تنهایی تمرین کند.
در هفته‌های اول غذا خوردن مستقل نوزاد، وقتی نوزاد واقعاً گرسنه است و به خوردن بیش از بازی کردن تمایل دارد، کار ساده‌تر پیش می‌رود. با این‌که نوزاد حالا دیگر مثل سایر اعضای خانواده سه وعده غذا می‌خورد، اما شاید شما نخواهید غذا خوردن نامرتب او مزاحم دیگر اعضای خانواده شود. معمولاً بسیاری از خانواده‌ها برای حل این مشکل، بخش زیادی از غذای نوزاد را زودتر از دیگران به او می‌دهند و بعد به نوزاد اجازه می‌دهند با غذاهای انگشتی سالم سرگرم شود تا دیگر اعضای خانواده هم بتوانند غذا بخورند.
تکه‌های کوچک سبزیجات بخارپز، میوه‌های نرم مانند موز، پاستای سبوس‌دار کاملاً پخته، تکه‌های کوچک نان سبوس‌دار، مرغ، تخم‌مرغ خاگینه، یا غلات سبوس‌دار غذاهای انگشتی‌ای است که می‌توانید برای نوزاد آماده کنید. سعی کنید این غذاها را به طعم‌ها، شکل‌ها، رنگ‌ها و بافت‌های مختلف تهیه کنید و به نوزاد بدهید، اما همیشه مراقب باشید که به خاطر لقمه‌های بزرگ خفه نشود. همچنین از آن‌جا که او احتمالاً غذا را نجویده قورت می‌دهد، هرگز تکه‌های بزرگ کره بادام‌زمینی، تکه‌های بزرگ سبزیجات خام، آجیل‌های درشت، انگور ، پاپ‌کرن، نخودسبز خام، کرفس، آدامس، آبنبات‌های سفت یا غذاهای گرد و سفت دیگر را به کودک ندهید و همیشه مراقب غذا خوردن او باشید. خفگی می‌تواند بر اثر خوردن انگور یا تکه‌ای پنیر یا گوشت هم رخ دهد، بنابراین همیشه باید این غذاها را برش دهید و به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم کنید تا مناسب کودکی در این سن باشد.
