این مقاله به ارائه آخرین یافتههای پژوهشی در مورد اهمیت نقش پدران در پرورش و رشد کودکان خود ایفا می کنند میپردازد.
پدرها در زندگی کودکانشان خیلی اهمیت دارند. ارتباط بین پدر و فرزند تأثیرات عمیقی بر رشد سالم کودک در تمام حیطههای رشدی- شکلگیری زبان، قدرت تفکر، رشد فیزیکی، و رشد اجتماعی-عاطفی- دارد. یافتههای علمی که در ادامه به آنها اشاره میکنیم، تأثیرات مثبت متعددی را که پدران میتوانند بر رشد و بهزیستی بلندمدت کودکان داشته باشد را تأیید میکند.
این تأثیر عمیق از همان ابتدای زندگی نوزاد شروع میشود. تحقیقات نشان میدهد هرچه پدران در دوران بارداری بیشتر درگیر و همراه باشند، احتمال اینکه در فعالیتهای فرزندپروری مانند کتاب خواندن همراه کودک، انجام کارهای مربوط به مراقبت، و ارائه حمایتهای عاطفی بعد از زایمان فعالانهتر شرکت کنند بیشتر می شود.
نوزادانی که پدران مهربانی دارند که به سرعت به گریهها و دیگر نیازهای آنها پاسخ میدهد و با آنها بازیهای محبتآمیز میکنند، دلبستگی ایمنتری نسبت به پدر خود دارند. تحقیقات نشاندهنده آن است که دلبستگی ایمن تأثیرات بلندمدت مثبتی برای کودک دارد که حتی تا بزرگسالی نیز ادامه خواهد داشت. کودکانی که دلبستگی ایمن دارند در امور آموزشی و آکادمیک عملکرد بهتری دارند؛ بهعلاوه، این کودکان در مقایسه با کودکانی که دلبستگی ایمن ندارند اجتماعیتر و محبوبتر هستند.
کودکانی که پدرانشان در مراقبتهای روزانه مثل غذا دادن، حمام کردن و بازی دخیل هستند، اعتماد بهنفس بیشتری دارند و زمانی که بزرگتر میشوند از ارتباط اجتماعی قویتری با همسالان خود برخودارند.