معمولاً بین ۴ تا ۷ ماهگی دندان درآوردن آغاز میشود. دو دندان جلویی ، بالا یا پایین، معمولاً زودتر درمیآیند و بعد از آن دندان جلویی سمت مقابل در میآید. بعد از آنها اولین دندان آسیاب درمیآید و سپس نوبت به دندانهای نیش میرسد.
زمان درآمدن دندانها بسیار متغیر است. اگر کودک شما تا بعد از این دوره سنی هم دندان درنیاورد نگران نشوید. زمانبندی رشد دندانها تا حد زیادی براساس وراثت تعیین میشود و اصلاً جای نگرانی نیست.
گاهی دندان درآوردن باعث کمی ناراحتی، گریه، تب خفیف ، افزایش آب دهان و تمایل به جویدن اجسام سخت میشود. در اغلب موارد، لثههای اطراف دندان جدید برجسته و حساس میشود. برای تسکین ناراحتی نوزاد، سعی کنید لثهها را با انگشت آرام ماساژ دهید. حلقههای دندانی هم مفید است، اما باید از پلاستیک سفت ساخته شده باشد. مسکنها و داروهای آرامبخشی هم که به لثه مالیده میشود چندان ضروری یا مفید نیستند؛ زیرا در چند دقیقه، از دهان کودک شسته میشود؛ حتی بعضی داروهایی که به لثههای نوزاد میمالید، اگر بیش از حد استفاده شود و کودک حجم زیادی از آنها را بخورد، ممکن است برای سلامتیاش مضر باشد. اگر کودک درد شدید یا تب بالای ۳/۳۸ درجه سانتیگراد داشت، احتمالاً به خاطر دندان درآوردن نیست؛ پس باید به پزشک اطفال مراجعه کنید.
چطور باید دندان جدید را تمیز کرد؟ وقتی اولین دندان را دیدید، آن را با مسواک نرم مخصوص کودک مسواک بزنید. برای جلوگیری از پوسیدگی، چه هنگام خواب عصر و چه هنگام خواب شب، اجازه ندهید کودک درحالیکه شیشه شیر در دهانش است، بخوابد. اگر شیشه را قبل از خواب از کودک بگیرید: از جمع شدن شیر در اطراف دندان و ایجاد بستر مناسب برای فساد دندان جلوگیری کنید.